Orzechówka. |
Góry Izerskie pod względem ruchu
turystycznego dzielą się na partie, w których nasila się turystyka komercyjna oraz na
miejsca, w których raczej nigdy się ona nie rozwinie, czego przykładem jest
znajdujący się w całości w Polsce, w pn.-wsch. części Gór Izerskich - Grzbiet
Kamienicki.
W obrębie Grzbietu Kamienickiego, można zaplanować kilka interesujących wycieczek, podczas których, można zobaczyć mniej znane miejsca, do
których turyści nie docierają z powodu powielania reguły zawierającej
się w sentencji: „ idź tam gdzie wszyscy i rób, to, co wszyscy”...
Najbardziej dogodnym punktem wypadowym w rejon Kamienickiego
Grzbietu (niem. Zacken Kamm) jest Rozdroże Izerskie (767m n.p.m.), z którego proponuje
odbyć wycieczkę na najwyższy szczyt tej części Gór Izerskich, jakim jest
Kamienica (niem. Kemnitzberg - 974m n.p.m.).
Szczyt Kamienicy z polanami widokowymi na Pogórze Izerskie. |
Autostrada sudecka w Izerach. |
Położone w połowie drogi pomiędzy Świeradowem-Zdrój,
a Szklarską Porębą Rozdroże Izerskie (767m n.p.m.), przez, które przebiega droga wojewódzka nr 44., stanowi także węzeł dróg i szlaków
turystycznych, z którego możemy poznawać walory zarówno grzbietu Wysokiego, jak i Kamienickiego.
Dawny budynek schroniska Ludwigsbaude przed rozbiórką. |
W okresie niemieckim na Rozdrożu Izerskim
funkcjonowało schronisko Ludwigsbaude, będące ważnym czynnikiem propagowania
turystyki w tej części Gór Izerskich. Po wojnie z racji braku
konceptu i "przekleństwa" - dużej kubatury budynku, dawne schronisko było: chatą leśną,
prewentorium gruźliczym dla dzieci i hotelem robotniczym dla drwali; ostatecznie w 2013r. uporano się z tym budynkiem
rozbierając go doszczętnie.
Dawny budynek schroniska Ludwigsbaude przed rozbiórką. |
Rozdroże Izerskie rosocha. |
Obecnie na Rozdrożu Izerskim oglądamy
nieuporządkowany do końca teren i dwa place parkingowe, przy których można
zostawić samochód. Turyści najczęściej przesiadają się tu na rowery, lub idą
stąd pieszo na Zwalisko i Halę Izerską. Natomiast zdecydowanie już mniejsza
ilość osób obiera odwrotny kierunek i udaje się stąd szlakiem niebieskim lub
żółtym w rozległe partie Grzbietu Kamienickiego.
Grzbiet Kamienicki lata 80-te. |
Pod względem przyrodniczym Góry Izerskie, są przykładem
tego, jak zdewastowany niegdyś w wyniku katastrofy ekologicznej teren, odrodził
się na nowo, stając się tym samym ważną ostoją dla rzadkich gatunków roślin i
zwierząt. Grzbiet Kamienicki jeszcze
30-lat temu w wyniku m.in. kwaśnych deszczów pozbawiony był lasu, wędrując wówczas po tych górach oglądało się: kikuty martwych drzew i pseudopołoniny, z których rozpościerały
się otwarte widoki na Góry Izerskie, Łużyckie, Karkonosze i Pogórze Kaczawskie i Izerskie.
Stóg Izerski i Sępia Góra nad Świeradowem-Zdrój. |
Droga znaki niebieskie i żólte. |
Naszą wycieczkę (spacer) z Rozdroża Izerskiego, w
kierunku Kamienicy rozpoczynamy od podejścia szlakiem niebieskim, prowadzącym
stąd w kierunku Sępiej Góry (828m n.p.m.). - Podchodząc asfaltem dochodzimy do
miejsca, gdzie szlak niebieski odbija w lewo, od drogi asfaltowej, w kierunku
Płókowego Mostku.
Niebieski szlak turystyczny. |
Pierwszą atrakcją, do jakiej możemy dotrzeć, w
pobliżu, są mało znane i rzadko odwiedzane skałki, znajdujące się na zach. zboczu
Kamienicy, położone na wysokości ok. (880m n.p.m.) zwane Rysiankami.
Rysianki. |
Dojście do Rysianek, możliwe jest jedynie przy pomocy
mapy (obecnie las zarósł na tyle, iż skutecznie przysłania z poziomu
niebieskiego szlaku tę atrakcję Kamienickiego Grzbietu).
Rysianki w tle masyw Zielonej Kopy. |
Rejon Kamienicy. |
Dlatego też, wygodniej
jest od rozgałęzienia tj., miejsca, gdzie szlak niebieski odbija w lewo, od drogi
asfaltowej, w kierunku Płókowego Mostku, podejść dalej asfaltem do góry, gdzie
napotkamy, dochodzący z prawej strony szlak żółty, z którym wspólnie przez
kilkaset metrów dojdziemy do poziomu i skrzyżowania, z odchodzącą w lewo leśną
drogą (obecnie nieco zdewastowaną przez prace wycinkowe), która zaprowadzi nas
łagodniej od góry w rejon Rysianek.
Rysianki. |
Rysianki (niem.Katzensteine), zbudowane są ze skał
granitognejsowych, jednak nie są to formy, które można w całości określić, jako
miano scalonej jednolicie formacji skalnej.
Rysianki. |
Jedynie w górnej ("szczytowej części") oglądamy kilkumetrowej
wysokości skałki, natomiast tuż pod nimi znajduje się ogromne blokowisko,
przemieniające się poniżej w rozległe gołoborze.
Rysianki bloki skalne i gołoborze. |
W kontekście geomorfologicznym Rysianki, są jedną z
najciekawszych atrakcji Grzbietu Kamienickiego i góry Kamienica.
Rysianki. |
Ryś. |
Oglądamy tutaj
potężne bloki skalne, które w wyniku erozji mrozowej i sił grawitacji stokowej
ponasuwały się na siebie, tworząc dzikie uroczysko z dużą ilością małych
schronisk podskalnych, które jak wskazuje nazwa skałek, stanowiły dawny
matecznik dla rysia (Lynx lynx). - Obszar Rysianek, jest bardzo trudny do eksploracji,
łatwo tu o wypadek, człowiek może nawet wpaść w całości do skalnej groty lub szczeliny!
Rysianki i schronisko podskalne - Rysi Korytarz. |
Podczas eksploracji (badania terenowe - Jan Wieczorek)
tego terenu największe próżnie skalne, powstałe pod blokami, zostały pomierzone
taśmą i określone, jako jaskinie i schroniska skalne (szczelinowe i
blokowo-gruzowe).
Dwa największe obiekty, to: Jaskinia Pod Rysią Łapą
(49,5m dł., pomiar taśmą – Jan Wieczorek).
Rysianki - Jaskinia Pod Rysią Łapą. |
I Schronisko Rysi Korytarz (9m,60cm
dł., pomiar taśmą – Jan Wieczorek); oba możliwe są do obejrzenia przez osoby
sprawne i rozważnie pokonujące przestrzenie pomiędzy skalnymi blokami.
Rysianki i schronisko podskalne - Rysi Korytarz. |
Dla
pozostałych osób wizyta na Rysiankach, dostarczy wrażeń wizualnych, gdyż z
partii szczytowej skałek i z gołoborza rozpościera się piękny widok na Wysoki
Grzbiet Gór Izerskich.
Widok z Rysianek w kierunku Karkonoszy. |
Droga do i z Rysianek. |
Widać stąd: Stóg Izerski, Wysoką Kopę, Izerskie Garby,
Wysoki Kamień i znajdujące się dalej Karkonosze.
Kamienica. |
Po obejrzeniu Rysianek, udajemy się na powrót, tą
samą drogą do skrzyżowania z żółtym szlakiem, aby przetrawersować nim w
pierwszej części stoki Kamienicy, aż do miejsca, w którym droga asfaltowa łączy
się ze schodzącą ze szczytu Kamienicy, zarastającą młodym lasem drogą, którą
pniemy się na rozległy wierzchołek tej góry.
Rozległy wierzchołek Kamienicy. |
Kamienica - od góry tej nazwę swą przybrał Grzbiet
Kamienicki, obecnie porośnięta jest młodym lasem, przy czym na jej wierzchołku
znajdują się miejscami rozległe polany (karczowiska), z których wygodnie można
podziwiać piękne panoramy Sudetów Zachodnich.
Widok z Kamienicy w kierunku Gór Kaczawskich. |
Kamienica. |
Kamienica. |
Na
szczycie Kamienicy, oglądamy jagodziska i spłaszczoną kopułę, zbudowaną z granitogejsów oraz
wystające na powierzchni małe bloki skalne. Z
rzadkich ptaków obserwujemy tu krzyżodzioby świerkowe i orzechówki. Opcjonalnie można spotkać i inne zwierzęta występujące od niedawna w Górach
Izerskich np. Rysia, a kto wie może i nawet niedźwiedzia (pojawienie się w Izerach rodziny niedźwiedzi brunatnych patrz link: sprawa z Proszówki).
- W
orientacji powrotnej do Rozdroża Izerskiego docieramy drogami dookoła góry lub żółtym szlakiem.
/Jan Wieczorek/
Foto: Jan Wieczorek, Ryszard Wieczorek, internet.
W ramach działalności
Dzikich Sudetów proponujemy Państwu uczestnictwo w szeregu atrakcyjnych
eksploracjach i wyprawach turystycznych prowadzonych przez kulturoznawcę i
eksploratora sudeckiego Jana Wieczorka, który pokaże Państwu miejsca ze wszech
miar interesujące, jak i też dzikie i tajemnicze, a bywa, że całkiem świeżo
odkryte...
DZIKIE SUDETY
e-mail: d.sudety@gmail.com