W samych gaciach na Śnieżkę.

 Kołtun Górski z Uroczyska.

           W dzisiejszych czasach napisał na stronie  - „Góry tylko dla odważnych”, Kołtun Górski z Uroczyska, trudno jest turyście poczuć się kimś wyjątkowym, kimś, kto może liczyć na poklask i uwielbienie z racji swojego wędrowania. Nie trzeba było długo czekać, jak cały szereg postaci, także i te, które mieszkały nie tylko w Karpatach czy Sudetach, po słowach tych  znamiennie zawyło argumentując: - Jak, to jest możliwe, czy my jesteśmy czymś gorszym i nie mamy już prawa samo stanowić podczas weekendów, urlopów czy wakacji pod Śnieżką w Karpaczu, czy pod Giewontem w Zakopanem? 

 Zakopane Krupówki.

Mędrcy z UW Wrocławskiego rys. Damian Świda.

Kołtun znany z tego, że nie wszystko brał na poważnie, gdyż z dystansu i krytycznego spojrzenia na samego siebie dotykał nierzadko sedna sprawy uśmiechnął się tylko i zaczął przeglądać na różnych portalach internetowych, tudzież stronach społecznościowych, gdzie swój habitat mają wszystkie stworzenia czy nie istnieje ktoś taki, kto rozważa te kwestie podobnie do niego.

 Ząbkowice Ślaskie sala rozpraw...

Trudno było Kołtunowi znaleźć kogoś oryginalnego, bo nie wszyscy wyuczyli się w procesie oswajania prostego myślenia, a raczej podlegali masowej tresurze, aby na dany rozkaz i gwizdek w tym samym czasie móc pójść zrobić sobie sesję np. z podopiecznymi pieskami w ramach zawodów 6X-Śmieszka na różowo, żółto, niebiesko, historycznie, tradycyjnie i po nowemu. 

Śmieszka obiekt nader częstych wynaturzeń turystycznych.

Zresztą zdjęcia robili sobie nie tylko ci, co przez cały rok, tydzień w tydzień brali udział w jednym wielkim mega-maratonie wzdłuż polskich granic, wymyślonym pod organizatorów, aby mogli zbierać sobie stałą karmę w postaci opłat do swych spichlerzy, ale i też ci bohaterowie magicznego świata bajek Królestwa Przyprawy Maggii i Veggety, którzy rozwinęli w sobie i inne pomysły, będące emanacją samorealizacji, hobby i życiowego uzależnienia.  

 Karkonosz w tle Śnieżka.

Kołtun znał przecież legendy o Karkonoszu, które w trakcie rajdów w górach opowiadał mu przez lata jego kontynuator Skarbnik Tajemnic Gór. - Otóż Skarbnik Tajemnic Gór, twierdził, że jego wielki poprzednik często antycypował; znaczy się przewidywał, że nadejdą takie czasy, że rzeczywistość sprawi, iż jego dawne poczynania zbledną w obliczu fantazji przyszłych pokoleń. 

Tego, czego nie można było się dowiedzieć z internetu, o motywacjach pchających niektórych turystów w góry, Kołtun i Skarbnik Gór, dowiedzieli się na podstawie obserwacji i doświadczenia.

Z barwnych obserwacji wynikało, że aby poczuć się kimś wyjątkowym, dobrze jest pojechać w góry bryczką lub, jak to miało miejsce niegdyś w Karkonoszach na Śmieszce: na rumaku, z kopią i w zbroi rycerza.

Gonienie w górach, choć z początku dawało efekt sławy i podziwu wśród gawiedzi stało się niestety już tylko masową zaliczką nierobiącą nawet wrażenia na niemowlęciu, któremu przewija się jeszcze pieluchę.

 - Ot, z czego tu być dumnym, że się ma numerek 584 na plecach i bierze się udział w losowaniu, polegającym na tym czy można się przebiec za swoje ciężko zarobione pieniądze, czy też nie?

 Strój turystyczny sudecko-tyrolski.

 - Kolejno ktoś tam próbował być Ikarem i latać z zwrotną prędkością nad restauracją z latającymi talerzami, jednak, źle skończył i roztrzaskał się z kretesem o skały. 

 Pijani turyści w Karkonoszach na rycinie z okresu niemieckiego.

Jeszcze rok temu Kołtun Górski z Uroczyska, zastanawiał się nad modelem rynkowym, czy aby nie wyjść wszystkim pasjonatom naprzeciw i dogadać się z którymś z parków narodowych i dla żądnych prawdziwej przygody utworzyć przystań rowerów wodnych nad Morskim Okiem w Tatrach, albo lepiej przystań tratw wodnych w kształcie łabędzi lub flamingów w pobliżu popularnego wśród miliardów turystów schroniska „Samotnia” przy Małym Stawie w Karkonoszach. 

Ruch w interesie byłby spory, a portale społecznościowe na pewno pękałby w szwach od zdjęć z rejsu nad Morskim Okiem czy karkonoskim Małym Stawie. 

 Na Chojnik nie w tę stronę...

Z czasem jednak, Kołtunowi już nie chodziło o to, aby odnieść byle jaki sukces, tylko, żeby ten sukces, był jak pomyślał Kołtun na samym początku opowiadania w 100% mega wyjątkowy.

Skarbnik Tajemnic Gór konsultujący się poza internetem z Kołtunem, w tej kwestii też nabył już kilka obserwacji, głównie za sprawą ludzi, którzy chcieli upajać się zwycięstwem i poczuciem, że nikt ich nie zwycięży. Były to np.: rekordy czasowe przebiegnięcia szlaku na Rysy, przejście Orlej Perci na bosaka, czy wejście na Śnieżkę tyłem lub zimą w samych gaciach, z asystą, tudzież bez asysty ratowników GOPR Made in Człowiek Lodu – Wielka Stopa - Yeti.

 Sudeckie Yeti ...

Problemem tożsamości Kołtuna tkwił jednak w tym, że aby zostać bohaterem, trzeba być swego rodzaju skrytym tchórzem, którego nic tak nie kręci jak zwalczanie w sobie tchórzostwa. Kołtun doszedł, to tego stwierdzenia, po lekturze, hejtowanego artykułu o Sobiepanach, którzy aby wybić się ponad przeciętną zmuszają się jak masochiści do potęgowania w sobie odczucia strachu, by po jego pokonaniu móc wreszcie poczuć się wartościowymi i spokojniejszymi jednostkami.  

Gdzieś w Karkonoszach.

Jednak Kołtunowi obca była myśl, że  góry, są estradą i frontem walki z własnym tchórzostwem, mieszkał przecież od niepamiętnych czasów w dzikim uroczysku ulokowanym w schronisku podskalnym, w którym karmił się przez cały rok korzonkami i innymi darami lasu. 

 Jaskinia w Blokach.

 Dino Park Karłów.

Podobnie jak kiedyś Karkonosz czy obecnie Skarbnik Gór nie był farbowanym lisem: survivalowcem, preppersem, drwalem z brodą w koszuli flanelowej o rodowodzie wcześniej modnego metro-seksualnego lowelasa w rurkach, wcierającego brokat i żel we włosy. - Kołtun nie dorobił się też przez całe życie tatuażu, którym mógłby się chwalić na plaży przed Morskim Okiem, albo w Dino Parku pod Szczelińcem Wielkim w Górach Stołowych... 

 Praca nad Maską Karkonosza lata 2003/2004

Wszystko, to dlatego, że u Kołtuna, jak słusznie wskazał Skarbnik Gór: podejście do wyzwania i oryginalności nie mogło narodzić się z poczucia niedowartościowania i zestawienia się z własnym strachem, gdyż Kołtun w swoim górskim domu był zwyczajnie u siebie na chacie, gdzie od lat kształtował się jego spokój.  - Natomiast każdy wie, to co wie, że z czegoś trzeba żyć, dlatego Kołtun, aby uzyskać wzmocnienie swojego portfela i poczuć się kimś wyjątkowym, kimś, kto może liczyć na uwielbienie mas z racji swojego wędrowania, instynktownie skorzystał z wrodzonej przekory, polegającej na zasadzie zestawienia myślenia z edukacją, by uzasadnić swoje nawet bardzo dziwne działania trafnym pragmatyzmem rynkowym. 

 Kolejka na wyciąg w Karpaczu.

Jakie urodzi się z tego wyzwanie, bo przecież wiadomo, że nie może to być coś bagatelnego, otóż proszę sobie wyobrazić, że w najbliższym czasie Kołtun Górski wraz z relacjonującym ekspedycję Skarbnikiem Tajemnic Gór, stanie w kilometrowej kolejce pod wyciągiem na Kopę, planowo wjedzie na ten popularny szczyt i rozpocznie pierwszy w historii światowego alpinizmu atak na Królową Śnieżkę 1603 m n.p.m.: z maską na twarzy, fajką w ustach oraz płetwach do nurkowania. 

 Zestaw szturmowy Śnieżka 1603m n.p.m.

 Śnieżka.

Obecnie żywa legenda Karkonoszy prowadzi konsultacje medialne, czy wejście ma się odbywać całkowicie nago, tak jak Kołtuna Pan Bóg stworzył, czy w opcji z przepaską na genitaliach, na której będzie można wygospodarować powierzchnie reklamową sponsorów przedsięwzięcia z Żebronitte i Pollak Potrafiiiiii.  

 /Jan Wieczorek/

Foto: Jan Wieczorek, Robert Markowski, 
Grzegorz Lasecki i zdjęcia z internetu.

Příhrazské skály w Czeskim Raju

Příhrazské skály.

    Mniej znaną atrakcją Czeskiego Raju położoną bezpośrednio nad wsią Příhrazy ok. 25 km na pn.- wsch. od Mladá Boleslav, jest skalne miasto Příhrazské skály.

Dla turystów z Polski miejsce, to w znacznej mierze pozostaje poza strefą zainteresowania, w pobliżu, jeśli już można spotkać Polaków, to albo na Drábskich světničkach, lub przy restauracji Krásna vyhlídka. 

Příhrazské skály.

Dojazd w Příhrazské skály od strony Turnova jest dość zawiły, ponieważ prowadzi przez szereg wiosek takich jak: Přepeře, Přišovice, Ždár do Příhrazy, gdzie znajduje się przy jednym z pensjonatów darmowy parking przy skrzyżowaniu szlaków turystycznych.

Příhrazy parking.

Pętla Příhrazské skály.

We wsi Příhrazy znajduje się też pole campingowe, które może posłużyć za miejsce wypadowe w rejon piaskowcowej platformy skalnej Mužský, w skład której wchodzi skalne miasto zwane Příhrazské skály. Wycieczka w ten rejon Czeskiego Raju, daje możliwość odpoczynku od tłumów turystów, w klasycznej scenerii piaskowcowych skał. 

Příhrazské skály.

Od parkingu w Příhrazy kierujemy się szlakiem czerwonym mijając domek i nieczynny obecnie pensjonat, za którym gwałtownie skręcamy do góry, aby schodkami wspiąć się już na stok, gdzie znajdują się pierwsze piaskowcowe skały m.in. Velká křížová věž, Svatodušní věž. 

Příhrazské skály.

Wspinając się wyżej po prawej stronie szlaku skały, które widzimy nabierają charakteru urwiska, możemy też podziwiać stąd piękne widoki na przeciwległy stok zerodowanej płyty piaskowcowej Příhrazskich skál, gdzie znajduje się m.in. osobliwa formacja skalna Kobylí hlava (391 metrów n.p.m.). - W skałach na pierwszym planie, pojawiają się okna skalne.

Příhrazské skály.

 

Příhrazské skály.

Příhrazské skály Kobylí hlava.

Rezerwat przyrody Příhrazské skály, rozciąga się na ponad 519 hektarach, nie wszędzie jednak można wejść ze względu na bezpieczeństwo, jak i ochronę przyrody /kliknij i obejrzyj film/. Na terenie skalnego miasta mamy 178 piaskowcowych wież i licznych skalnych iglic. Na tutejsze skały można się wspinać, jednak panują tu odpowiednie rygory: zakaz wspinania bez karty klubu wspinaczkowego, w czasie sezonu lęgowego ptaków, po deszczu i z użyciem magnezji. 

Příhrazské skály.

Po podejściu stromym stokiem teren nieco nam się wyrównuje, kolejno szlak turystyczny w pięknym otoczeniu tutejszego lasu prowadzi nas przez piaskowcowe jary w rejon rozdroża - U Vežy.

Příhrazské skály.

Z tego miejsca dalej wędrujemy przez chwilę szlakiem żółtym do Hrážki, gdzie ponownie wchodzimy na szlak czerwony, który prowadzi nas teraz lasem przez piaskowcową wierzchowinę, po prawej stronie mijamy uskoki Krtoli.

Příhrazské skály.

 

Příhrazské skály.

W czasie drogi po lewej stronie pojawiają nam się rozległe łąki, które wykorzystywane są na pastwiska dla bydła i innych zwierząt, rosną tu także sady drzew owocowych.

Sad na Platformie piaskowcowej Mužský.

 Knedle ziemniaczane z ozorkami.

Idąc dalej przez las, dochodzimy do bardzo znanego i popularnego miejsca wśród czeskich turystów, czyli do restauracji - Na Krásnéj vyhlídce, gdzie możemy odpocząć i spożyć tradycyjny czeski posiłek. Miejsce jest tym bardziej godne uwagi gdyż z tarasu restauracji roztacza się tu piękny widok na Kozákov i staw Žabakor, a także i na znajdującą się nad Libercem górę Ještěd (1012m n.p.m.).

 Widok z tarasu restauracji na Krásnéj vyhlídce.

Nasza wycieczka od restauracji mogłaby być poszerzana o rozmaite warianty np. wejście na bazaltowy szczyt Mužský ze sztucznie wybranymi przez kamieniołomy jaskiniami bazaltowymi, lub też kontynuowanie trasy ku Drábskim světničkom jednakże wędrówka przez skalne miasto wymaga zatoczenia pętli, dlatego też od restauracji Na Krásnéj vyhlídce, kierujemy się czerwonym szlakiem Złotą Ścieżką Czeskiego Raju, tym razem wzdłuż stromych i skalistych krawędzi niekiedy nawet niezabezpieczonych barierami.

Příhrazské skály Złota Ścieżka Czeskiego Raju.

Po pewnym czasie docieramy do skrzyżowania Stará Hrada, gdzie kiedyś znajdował się XIII wieczny gródek. - Oglądamy też małą piaskowcową jaskinie. 

Příhrazské skály.

 

 Widok na staw Žabakor na pierwszym planie i znajdujący się w tle Ještěd.

Příhrazské skály.

Ze Złotej Ścieżki Czeskiego Raju podziwiamy z tzw. vychlidek piękne widoki na staw Žabakor na pierwszym planie i znajdujący się w tle Ještěd, Kopaninę, Černą Studnice, Trutnov, Všeň, Kozlov, Kozákov i Trosky. - Po zejściu po drabinkach, stromym stokiem schodzimy do parkingu w Příhrazach kończąc tzw. pętlę wiodąca dookoła Příhrazskich skál.

/ Jan Wieczorek/

Foto: Jan Wieczorek i zdjęcia z Internetu. 

W ramach działalności Dzikich Sudetów proponujemy Państwu uczestnictwo w szeregu atrakcyjnych eksploracjach i wyprawach turystycznych prowadzonych przez kulturoznawcę i eksploratora sudeckiego Jana Wieczorka, który pokaże Państwu miejsca ze wszech miar interesujące, jak i też dzikie i tajemnicze, a bywa, że całkiem świeżo odkryte... 

DZIKIE SUDETY

e-mail: d.sudety@gmail.com