piątek, 24 czerwca 2016

Góry Izerskie - Kamienica i jaskinie w Rysiankach


 Orzechówka.
      Góry Izerskie pod względem ruchu turystycznego dzielą się na partie, w których nasila się turystyka komercyjna oraz na miejsca, w których raczej nigdy się ona nie rozwinie, czego przykładem jest znajdujący się w całości w Polsce, w pn.-wsch. części Gór Izerskich - Grzbiet Kamienicki.

W obrębie Grzbietu Kamienickiego, można zaplanować kilka interesujących wycieczek, podczas których, można zobaczyć mniej znane miejsca, do których turyści nie docierają z powodu powielania reguły zawierającej się w sentencji: „ idź tam gdzie wszyscy i rób, to, co wszyscy”...

 Kamienica (974m n.p.m.).

Najbardziej dogodnym punktem wypadowym w rejon Kamienickiego Grzbietu (niem. Zacken Kamm) jest Rozdroże Izerskie (767m n.p.m.), z którego proponuje odbyć wycieczkę na najwyższy szczyt tej części Gór Izerskich, jakim jest Kamienica (niem. Kemnitzberg - 974m n.p.m.).

 Szczyt Kamienicy z polanami widokowymi na Pogórze Izerskie.
  Autostrada sudecka w Izerach.
Położone w połowie drogi pomiędzy Świeradowem-Zdrój, a Szklarską Porębą Rozdroże Izerskie (767m n.p.m.), przez, które przebiega droga wojewódzka nr 44., stanowi także węzeł dróg i szlaków turystycznych, z którego możemy poznawać walory zarówno grzbietu Wysokiego, jak i Kamienickiego.

Dawny budynek schroniska Ludwigsbaude przed rozbiórką.
W okresie niemieckim na Rozdrożu Izerskim funkcjonowało schronisko Ludwigsbaude, będące ważnym czynnikiem propagowania turystyki w tej części Gór Izerskich. Po wojnie z racji braku konceptu i "przekleństwa" - dużej kubatury budynku, dawne schronisko było: chatą leśną, prewentorium gruźliczym dla dzieci i hotelem robotniczym dla drwali; ostatecznie  w 2013r. uporano się z tym budynkiem  rozbierając go doszczętnie.

Dawny budynek schroniska Ludwigsbaude przed rozbiórką.
 Rozdroże Izerskie rosocha.
Obecnie na Rozdrożu Izerskim oglądamy nieuporządkowany do końca teren i dwa place parkingowe, przy których można zostawić samochód. Turyści najczęściej przesiadają się tu na rowery, lub idą stąd pieszo na Zwalisko i Halę Izerską. Natomiast zdecydowanie już mniejsza ilość osób obiera odwrotny kierunek i udaje się stąd szlakiem niebieskim lub żółtym w rozległe partie Grzbietu Kamienickiego.

 Grzbiet Kamienicki lata 80-te.
Pod względem przyrodniczym Góry Izerskie, są przykładem tego, jak zdewastowany niegdyś w wyniku katastrofy ekologicznej teren, odrodził się na nowo, stając się tym samym ważną ostoją dla rzadkich gatunków roślin i zwierząt.  Grzbiet Kamienicki jeszcze 30-lat temu w wyniku m.in. kwaśnych deszczów pozbawiony był lasu, wędrując wówczas po tych górach oglądało się: kikuty martwych drzew i pseudopołoniny, z których rozpościerały się otwarte widoki na Góry Izerskie, Łużyckie, Karkonosze i Pogórze Kaczawskie i Izerskie.  

 Stóg Izerski i Sępia Góra nad Świeradowem-Zdrój.

 Droga znaki niebieskie i żólte.
Naszą wycieczkę (spacer) z Rozdroża Izerskiego, w kierunku Kamienicy rozpoczynamy od podejścia szlakiem niebieskim, prowadzącym stąd w kierunku Sępiej Góry (828m n.p.m.). - Podchodząc asfaltem dochodzimy do miejsca, gdzie szlak niebieski odbija w lewo, od drogi asfaltowej, w kierunku Płókowego Mostku. 

 Niebieski szlak turystyczny.
Pierwszą atrakcją, do jakiej możemy dotrzeć, w pobliżu, są mało znane i rzadko odwiedzane skałki, znajdujące się na zach. zboczu Kamienicy, położone na wysokości ok. (880m n.p.m.) zwane Rysiankami.

 Rysianki.
Dojście do Rysianek, możliwe jest jedynie przy pomocy mapy (obecnie las zarósł na tyle, iż skutecznie przysłania z poziomu niebieskiego szlaku tę atrakcję Kamienickiego Grzbietu).
 
 Rysianki w tle masyw Zielonej Kopy.
 
 Rejon Kamienicy.
Dlatego też, wygodniej jest od rozgałęzienia tj., miejsca, gdzie szlak niebieski odbija w lewo, od drogi asfaltowej, w kierunku Płókowego Mostku, podejść dalej asfaltem do góry, gdzie napotkamy, dochodzący z prawej strony szlak żółty, z którym wspólnie przez kilkaset metrów dojdziemy do poziomu i skrzyżowania, z odchodzącą w lewo leśną drogą (obecnie nieco zdewastowaną przez prace wycinkowe), która zaprowadzi nas łagodniej od góry w rejon Rysianek.


 Rysianki.

Rysianki (niem.Katzensteine), zbudowane są ze skał granitognejsowych, jednak nie są to formy, które można w całości określić, jako miano scalonej jednolicie formacji skalnej. 

Rysianki.
Jedynie w górnej ("szczytowej części") oglądamy kilkumetrowej wysokości skałki, natomiast tuż pod nimi znajduje się ogromne blokowisko, przemieniające się poniżej w rozległe gołoborze.    

 Rysianki bloki skalne i gołoborze.
W kontekście geomorfologicznym Rysianki, są jedną z najciekawszych atrakcji Grzbietu Kamienickiego i góry Kamienica.

Rysianki.
 Ryś.
Oglądamy tutaj potężne bloki skalne, które w wyniku erozji mrozowej i sił grawitacji stokowej ponasuwały się na siebie, tworząc dzikie uroczysko z dużą ilością małych schronisk podskalnych, które jak wskazuje nazwa skałek, stanowiły dawny matecznik dla rysia (Lynx lynx). -  Obszar Rysianek, jest bardzo trudny do eksploracji, łatwo tu o wypadek, człowiek może nawet  wpaść w całości do skalnej groty lub szczeliny! 

 Rysianki i schronisko podskalne - Rysi Korytarz.
Podczas eksploracji (badania terenowe - Jan Wieczorek) tego terenu największe próżnie skalne, powstałe pod blokami, zostały pomierzone taśmą i określone, jako jaskinie i schroniska skalne (szczelinowe i blokowo-gruzowe). 
 
 Rysianki - Jaskinia Pod Rysią Łapą widok z salki.
Dwa największe obiekty, to: Jaskinia Pod Rysią Łapą (49,5m dł., pomiar taśmą – Jan Wieczorek).

 Rysianki - Jaskinia Pod Rysią Łapą.

I Schronisko Rysi Korytarz (9m,60cm dł., pomiar taśmą – Jan Wieczorek); oba możliwe są do obejrzenia przez osoby sprawne i rozważnie pokonujące przestrzenie pomiędzy skalnymi blokami.

Rysianki i schronisko podskalne - Rysi Korytarz. 
Dla pozostałych osób wizyta na Rysiankach, dostarczy wrażeń wizualnych, gdyż z partii szczytowej skałek i z gołoborza rozpościera się piękny widok na Wysoki Grzbiet Gór Izerskich.

 Widok z Rysianek w kierunku Karkonoszy.
 Droga do i z Rysianek.
Widać stąd: Stóg Izerski, Wysoką Kopę, Izerskie Garby, Wysoki Kamień i znajdujące się dalej Karkonosze.  

 Kamienica.
Po obejrzeniu Rysianek, udajemy się na powrót, tą samą drogą do skrzyżowania z żółtym szlakiem, aby przetrawersować nim w pierwszej części stoki Kamienicy, aż do miejsca, w którym droga asfaltowa łączy się ze schodzącą ze szczytu Kamienicy, zarastającą młodym lasem drogą, którą pniemy się na rozległy wierzchołek tej góry. 
 
 Rozległy wierzchołek Kamienicy.
Kamienica - od góry tej nazwę swą przybrał Grzbiet Kamienicki, obecnie porośnięta jest młodym lasem, przy czym na jej wierzchołku znajdują się miejscami rozległe polany (karczowiska), z których wygodnie można podziwiać piękne panoramy Sudetów Zachodnich.   
 Widok z Kamienicy w kierunku Gór Kaczawskich.
 Kamienica.
 Kamienica.
Na szczycie Kamienicy, oglądamy jagodziska i spłaszczoną kopułę, zbudowaną z granitogejsów oraz wystające na powierzchni małe bloki skalne. Z rzadkich ptaków obserwujemy tu krzyżodzioby świerkowe i orzechówki. Opcjonalnie można spotkać i inne zwierzęta występujące od niedawna w Górach Izerskich np. Rysia, a kto wie może i nawet niedźwiedzia (pojawienie się w Izerach rodziny niedźwiedzi brunatnych patrz link: sprawa z Proszówki). 

- W orientacji powrotnej do Rozdroża Izerskiego docieramy drogami dookoła góry lub  żółtym szlakiem. 

/Jan Wieczorek/
Foto: Jan Wieczorek, Ryszard  Wieczorek, internet.


W ramach działalności Dzikich Sudetów proponujemy Państwu uczestnictwo w szeregu atrakcyjnych eksploracjach i wyprawach turystycznych prowadzonych przez kulturoznawcę i eksploratora sudeckiego Jana Wieczorka, który pokaże Państwu miejsca ze wszech miar interesujące, jak i też dzikie i tajemnicze, a bywa, że całkiem świeżo odkryte... 
DZIKIE SUDETY

piątek, 17 czerwca 2016

Grupa Wilczej Turni i najdłuższa jaskinia Rudaw Janowickich



 Skalne Bramy.

               Rudawy Janowickie są krainą usianą skałami, pod względem atrakcyjności góry te porównywalne są z Górami Stołowymi i Górami Łużyckimi, choć skały, które tu napotykamy zbudowane są nie z piaskowca, a z granitu i w mniejszym stopniu skał metamorficznych.  

Rudawskie skały przybierają fantazyjne kształty, aby je zobaczyć nie trzeba się mocno trudzić wystarczy w serii zaplanowanych wycieczek (koniecznie z mapą), udać się Doliną Janówki na Skalny Most, Skalny Piec i dalej na Starościńskie Skały, Fajkę i Strużnickie Skały. Piękne są także mniej znane zgrupowania skalne pozostające poza szlakami turystycznymi takie jak: Janowickie Skały, Czaszka, Leśna Igła, Wilcza Turnia, Czartówka, Pieklisko, Skalna Rodzina, Pusta Skała oraz zbudowane ze skał osadowych zlepieńców Tylna i Przednia Skalica.   

 Wilczy Blok.





 Dworek w Mniszkowie.
Interesującą wycieczkę, połączoną niemal z eksploracją można odbyć także z górnych partii Mniszkowa, w które to miejsce możemy przybyć pieszo wędrując z Janowic Wielkich Żużlową Doliną do mini parkingu, do którego też możemy, od Janowic Wielkich przybyć samochodem, przejeżdżając przez Mniszków.

Panorama na Góry Kaczawskie z parkingu nad Mniszkowem.


Turyści najczęściej udają się stąd na Polanę Mniszkowską i dalej wędrują przez Mały Wołek (774m n.p.m.) w kierunku wyższego Wołka (878m n.p.m.). Jednakże, prawie nikt nie wie, że w pobliżu znajduje się wiele ciekawych, a nawet i nieznanych atrakcji, w tym najdłuższe w Rudawach Janowickich jaskinie pseudokrasowe, powstałe w rumowiskach i szczelinach granitowych.

 Granitowa Kanapka pod Miedzianymi Skałami.

 Pomiar obiektu.
Najlepszą porą roku na wycieczkę eksploracyjną w tym rejonie jest wczesna wiosna, kiedy, to wędrowanie przez wykroty i las stanowi mniej problemu niż latem czy zimą. Propozycje odbycia wycieczki turystyczno-ekploracyjnej, polecam osobom szczególnie dociekliwym, chcącym się dowiedzieć czegoś nowego o Rudawach Janowickich, jak i też tym, którzy chcą zaznać nowej formy zwiedzania tych gór, jaką jest geoturystyka (zwiedzanie atrakcji geologicznych). Na marszrutę proponuje zabrać odpowiednie odzienie trekingowe, jak i też wyposażyć się w kask i latarkę.
 Rejon Bloków i Kredensu - Schronisko Biwakowe.
 Rudawy Janowickie rejon Polany Mniszkowskiej.

Podczas eksploracji Rudaw Janowickich pod kątem nienotowanych dotąd jaskiń pseudokrasowych, okazało się, iż stan występowania tego typu obiektów w tych górach jest o wiele większy niż był sygnalizowany dotychczas (12 jaskiń granitowych za Robert Szmytkie - Jaskinie granitowe Rudaw Janowickich w Przyroda Sudetów t.7(2004)). Najczęściej eksploracja tego terenu przebiegała w pobliżu szlaków turystycznych i miejsc dobrze znanych, co przełożyło się na błędny paradygmat, iż w górach tych wszystko już namierzono i opisano, co jak wiemy nigdy nie jest stanem faktycznym. - Kliknij i posłuchaj audycji radiowej.

 Miedziane Skały.
Pierwszą niszową atrakcją w pobliżu Miszkowic, są zarastające lasem Miedziane Skały (742 i 741m n. p. m.), do których docieramy odchodząc nieco od niebieskiego szlaku turystycznego, biegnącego z Polany Mniszkowskiej w kierunku Skalnych Bram.

Skały szczytowe nie przedstawiają się nazbyt okazale, jednakże na opadającym w kierunku zachodnim, stoku znajdują się zalegające bloki granitu, w których występują rozległe schroniska podskalne o najdłuższym przebiegu w Rudawach Janowickich.


 Schronisko Granitowa Kanapka.



Najdłuższe z nich, czyli: Schronisko Granitowa Kanapka (40m, 38cm długości) i Schronisko Zamek (20m, 64cm długości), są obiektami o charakterze blokowo-rumowiskowym.

 Schronisko Zamek.

Podczas eksploracji tychże schronisk, człowiek pokonuje rozmaite poziomy, czołgając się na linii odspojeń masowych i pęknięć (dobra forma utraty zbędnych kilogramów, połączona z edukacją i zwiedzaniem). 

 Skalne Bramy.



 Jaskinia w Skalnych Bramach.

Kolejnym ciekawym obiektem, który możemy zobaczyć w pobliżu jest znajdująca się w urokliwych Skalnych Bramach, tuż przy niebieskim szlaku turystycznym Jaskinia szczelinowo-rumowiskowa w Skalnych Bramach, o długości ok. 25m. Obiekt ten służy czasem za schron biwakowy dla wspinaczy. 

Jaskinia w Skalnych Bramach.
Od Skalnych Bram schodzimy w dół nieznakowaną ścieżką (stokiem Miedzianych Skał), do drogi, którą wiedzie żółty szlak turystyczny, oddzielający tu gminę Janowice Wielkie, od gminy Mysłakowice. 

 Przydrożna Skała.


Przy drodze prowadzącej z Polany Mniszkowskiej do Ścianek, biegnącej wzdłuż potoku Janówka, stoi po prawej stronie granitowa skała, którą wspinacze określają mianem Przydrożnej Skały, gdzie także mamy możliwość obejrzenia kilku schronisk podskalnych o znacznych trudnościach technicznych.

 Przydrożna Skała schroniska podskalne.

Schronisko Gruzowe (12m dł.), Schronisko Gruzowe Wyżne (ok. 8m dł.), Schronisko Komarowe (10m dł.), Schronisko Zygzak w Przydrożnej Skale (7m dł.).  

 Skała w pobliżu Leśnej Igły w grupie Wilczej Turni.


 Leśna Igła.
Jednakże najciekawszy obszar pod względem występowania okazałych skał i schronisk podskalnych na proponowanej trasie eksploracyjnej znajduje się w obrębie terenu, który wznosi się od Skalnego Mostu w kierunku Dziczej Góry (881m n.p.m). - W środowisku wspinaczkowym rejon ten określa się mianem „Grupy Wilczej Turni”.

Na turystycznych mapach nie znajdziemy jednak przypisanych nazw poszczególnych skał, co utrudnia poruszanie się po tym terenie. 


 Skalna Igła.

Skały, jakie tu oglądamy są atrakcjami samymi w sobie; najbliżej Doliny Janówki, po lewej jej stronie znajdują się: Bloki, Kredens, Czaszka i Leśna Igła, wyżej zaś można zobaczyć Skalną Igłę i Wilczą Turnię, o których, to skałach większość turystów raczej nie słyszała.

Bloki z widocznymi wlotami jaskiń granitowych.
 Skalny Most.

Dojście w rejon Bloków, realizujemy idąc szlakiem żółtym od Przydrożnej Skały w dół potoku Janówka, po czym dokonujemy nagłego skrętu w lewo, w zarastającą ścieżkę leśną, od której już na przełaj dochodzimy do rozleglej formacji Bloki; wygodniejsza, ale dłuższa trasa w rejon opisywanych skał prowadzi lasem na przełaj od Skalnego Mostu. - Nagromadzenie atrakcji na tak małym terenie jest tu ogromne, dlatego warto rozłożyć sobie zwiedzanie tego rejonu na kilka etapów (np. osobno zwiedzamy Skalny Most, Piec i sztolnie poszukiwawczą uranu, o czym w innym artykule).

 Jaskinia w Blokach.

Skały zwane Blokami, mimo bliskiego sąsiedztwa Skalnego Mostu, są bardzo rzadko odwiedzane i uważane za mało atrakcyjne, choć znajduje się tu najdłuższa w Rudawach Janowickich jaskinia szczelinowa  - W Blokach o łącznej długości 38m i 10 cm  /Jan Wieczorek pomiar taśmą z 2013r./.

 Jaskinia w Blokach.


Bloki Szczelina na Przestrzał.
Oficjalnie we wszystkich przewodnikach itd. najdłuższą do tej pory jaskinią Rudaw Janowickich jest Jaskinia w Fajce o łącznej dł. 36m – Jaskinia  w Blokach jest o 2 metry dłuższa, a schronisko rumowiskowe Granitowa Kanapka pod Miedzianymi Skałami ma 4 metry więcej. 

Obok jaskini w Blokach, przypominającej wnętrze zepsutego zęba (korytarze, szczeliny i kominy), mamy też drugi obiekt: Szczelinę na Przestrzał o długości 11m i 10cm, ale, to nie koniec gdyż w pobliżu podobnych obiektów jest bardzo dużo, o czym przekonujemy się lustrując przylegającą do Bloków mniejszą skałkę o nazwie Kredens, w którym najdłuższe jest Schronisko Biwakowe o długości 17m, 55cm. (szczegółowy spis nowych obiektów pseudokrasowych w posiadaniu autora). 

 Kredens.



 Czaszka.
Następną w kolejności skałą w grupie Wilczej Turni jest Czaszka, której nazwę podkreśla kształt i wygląd, co ciekawe skały te były już eksplorowane przez wspinaczy w okresie niemieckim, kiedy, to m.in. w latach 30, wyznaczano klasyczne drogi na ta skałę.

Podobnie jak w Blokach, tak i w Czaszce znajdują się nienotowane dotąd jaskinie granitowe: Jaskinia w Czaszce (20m, 35cm dł.) i Zatoka w Czaszce (6m, 10cm). – Szczególnie okazale prezentuje się pierwsza z tych jaskiń, w całości widna, która daje możliwość przejścia przez wnętrze skały w wyprostowanej postawie.    

 Jaskinia w Czaszce.

Gratką dla miłośników piękna skał będzie też oglądanie znajdującej się w pobliżu Czaszki Leśnej Igły, która wraz z Leśną Amboną i Leśnym Blokiem, tworzy mini labirynt skalny, z wąskimi przesmykami i schroniskami podskalnymi.

Leśna Igła.
Kolejną formacją rejonu jest Skalna Igła, która znajduje się kilkaset metrów wyżej od Leśnej Igły. Można do niej podejść korzystając ze ścieżek leśnych lub na przełaj, Skalna Igła, charakteryzuje się odstającą od całości smukłą turniczką.

 Wilcza Turnia.
 Wilczy Blok.
W jeszcze wyższych partiach Dzikiego Grzbietu położona jest Wilcza Turnia, przy której stoi charakterystycznie pochylony Wilczy Blok, będący atrakcją dla wspinaczy uprawiających buldering.
Wilcza Turnia pod względem kształtu  jest niewątpliwie jedną z najładniejszych skałek Rudaw Janowickich, której niewątpliwym walorem, jest ustronne położenie i błoga rudawska cisza. 

/Jan Wieczorek/
Foto: Jan Wieczorek i Piotr Frydrych. 



W ramach działalności Dzikich Sudetów proponujemy Państwu uczestnictwo w szeregu atrakcyjnych eksploracjach i wyprawach turystycznych prowadzonych przez kulturoznawcę i eksploratora sudeckiego Jana Wieczorka, który pokaże Państwu miejsca ze wszech miar interesujące, jak i też dzikie i tajemnicze, a bywa, że całkiem świeżo odkryte... 
DZIKIE SUDETY