Sudeckie zioła Mięta

 Mięta polna.

     W Polsce występuje kilka dziko rosnących gatunków mięty (Mentha arvensis L.), ale do celów leczniczych najlepiej nadaje się hybryda, która została wyhodowana przez człowieka i nie rośnie dziko - mięta pieprzowa (Mentha piperita).

Surowcem są liście, które zbieramy na raty od momentu gdy tylko ukażą się pąki kwiatowe (połowa czerwca). Po odrośnięciu rośliny zbiór powtarzamy. Do zbioru wykorzystuje się dzień pogodny; ścinamy roślinę, pozostawiając 5 cm. Pęd nad ziemią, ziele przenosi się w ocienione miejsce i osmukuje z niego liście. Suszyć szybko w miejscach przewiewnych. Przechowywać w pojemnikach szczelnych. Nie zbieramy liści porażonych rdzą miętową (pomarańczowo-brunatne plamy).

Góry Kaczawskie i stanowisko mięty polnej.

Skład chemiczny: główny składnik, to olejek lotny (z niego otrzymuje się mentol); poza tym występują garbniki, kwasy organiczne, kwas askrobinowy (witaminę C), karoten, rutynę, betainę oraz śladowe ilości olejku jasmonu, który występuje głównie w młodych liściach nadając im charakterystyczny przyjemny zapach.

Góry Kaczawskie i stanowisko mięty polnej.

Właściwości lecznicze: Wyciąg z liści działa pobudzająco na układ nerwowy i wzmaga czynność wydzielniczą żołądka, wątroby, pobudza wydzielanie soku żołądkowego i żółci w wątrobie, ułatwia trawienie, pobudza łaknienie, zmniejsza napięcie mięśni gładkich jelit i dróg żółciowych, przywraca prawidłowe  ruchy perystaltyczne, umożliwia prawidłowy pasaż treści jelitowej i przeciwdziała zastojom żółci w pęcherzyku żółciowym, działa wiatropędnie, ułatwiające odejście gazów i zmniejszając wzdęcia, działa przeciwskurczowo i antyseptycznie ogólnie, w szczególności w jelitach, niszcząc drobnoustroje. Obniża nieco ciśnienie krwi, działa uspokajająco, lekko pobudza popęd płciowy, zmniejsza wydzielanie mleka, znieczula, osłabia bóle jelitowe, wywołuje miesiączkę. Przy dużych dawkach ogranicza i hamuje senność.

 Mięta pieprzowa.

Postacie leku: Napar, liść mięty pieprzowej łyżkę zalać szklanką wrzątku, trzymać pod przykryciem 10 min., odcedzić. Pić 2-3 razy dziennie po szklance płynu. W nieżytach żołądka, braku apetytu, a po posiłkach jako lek rozkurczowy, żółciopędny.

Ostrzeżenia: Olejek miętowy podany do ustnie może wywołać ból brzucha, wymioty, zachwianie równowagi.

Tekst i Foto: Jan Wieczorek i rycina z Internetu.

Bibliografia: J.Kwaśniewska, K.Mikołajczyk - "Zbieramy zioła" oraz na podstawie wielu książek o ziołach.  

W ramach działalności Dzikich Sudetów proponujemy Państwu uczestnictwo w szeregu atrakcyjnych eksploracjach i wyprawach turystycznych prowadzonych przez kulturoznawcę i eksploratora sudeckiego Jana Wieczorka, który pokaże Państwu miejsca ze wszech miar interesujące, jak i też dzikie i tajemnicze, a bywa, że całkiem świeżo odkryte... 

DZIKIE SUDETY

e-mail: d.sudety@gmail.com