Sudeckie zioła - Żywokost lekarski

 Żywokost.

    

 Żywokost (Symphytum officinale) występuje na wilgotnych łąkach, nad brzegami wód i w rowach, lubi miejsca słoneczne lub półcieniste, ma kwiaty dzwonkowate zwisające o kolorze fioletowym, a czasem różowym lub białym, zebrane w duże grona, jest rośliną o dużych liściach. 

Surowcem jest korzeń, który zbieramy jesienią lub wczesna wiosną.

Żywokost.

Skład chemiczny i działanie: W korzeniu występuje alantonina, śluz, alkaloidy – cynoglosyna, konsolidyna, kwasy – chlorogenowy, kawowy, żywice, skrobia, sacharoza, asparagina i inne. Przyspiesza gojenie ran, zwiększa liczbę białych krwinek, osłania błonę śluzową oskrzeli.

Żywokost.

Zastosowanie: W źle gojących się ranach, owrzodzeniach skory, oparzeniach i odmrożeniach, pomocniczo w zapaleniach szpiku.

Postacie leku: Odwar. Korzeni żywokostu łyżeczkę zalać szklanką wody i gotować 15 minut. Pić 3-5 razy dziennie po pół szklanki płynu.

Żywokost.

Odwar do użytku zewnętrznego: 2-łyżki korzeni żywokostu zalać wrzątkiem (pół szklanki) i zagotować. Zawinąć w płótno i przykładać na chore miejsce. Okład zmieniać 2-razy dziennie. Młode pędy i liście żywokostu są jadalne; stanowią też cenną paszę dla zwierząt, szczególnie dla młodych organizmów, ponieważ pobudzają wzrost. 

/Jan Wieczorek/

Foto:Jan Wieczorek

Bibliografia: J.Kwaśniewska, K.Mikołajczyk - "Zbieramy zioła" oraz na podstawie wielu książek o ziołach.

W ramach działalności Dzikich Sudetów proponujemy Państwu uczestnictwo w szeregu atrakcyjnych eksploracjach i wyprawach turystycznych prowadzonych przez kulturoznawcę i eksploratora sudeckiego Jana Wieczorka, który pokaże Państwu miejsca ze wszech miar interesujące, jak i też dzikie i tajemnicze, a bywa, że całkiem świeżo odkryte... 

DZIKIE SUDETY

e-mail: d.sudety@gmail.com