Sępia Góra w Górach Izerskich

Bolesław IV Kędzierzawy.

Wieś Kotlina początki swoje bierze, wedle niepotwierdzonych przekazów w okresie panowania Bolesława IV Kędzierzawego, który w 1161 miał wznieść tu zamek myśliwski „Kesselschloss”.

Kotlina rozwijała się przez lata dzięki górnictwu, tkactwu chałupniczemu, a w okresie rozwoju turystyki, jako wieś letniskowa z gospodą i kwaterami prywatnymi.

 Kotlina pocztówka archiwalna.

W 1903 w Kotlinie wybudowano na wysokości (721m n.p.m.) schronisko Kesselschlossbaude, które było celem wycieczek dla turystów z Mirska i Świeradowa-Zdrój. 

Schronisko potocznie nazwane Zameczkiem, należało do Bruona Roscha, obiekt ten w czasie II Wojny Światowej służył, jako dom wczasowy z restauracją dla samotnych matek należących do NSV (niemieckiej organizacji działającej w ramach socjalistyczno-nazistowskiej partii NSDAP). 

Po wojnie zameczkiem i całym założeniem opiekowali się m.in. harcerze, obecnie jest to postępująca ruina, gdzie wciąż rozróżniamy kilka budowli: czerwony domek, pralnie, baraczek, hotelik, łącznik, zagrodę, stodołę i zameczek. 

 Górny fragment wsi Kotlina.

W górnej części wsi Kotlina podziwiamy wspaniałą panoramę Pogórza Izerskiego. Z tego też miejsca można się wybrać mało popularnym szlakiem w kierunku szczytu Sępia Góra.

 Łąki nad Kotliną o zachodzie słońca.

Opuszczając łąki nad Kotliną, podążamy zielonym szlakiem, mijając górę Zamkową (721m n.p.m.) w pobliżu małego kamieniołomu, do miejsca gdzie szlak zielony dochodzi do szlaku niebieskiego. 

Szlakiem niebieskim, który prowadzi przez Grzbiet Kamienicki Gór Izerskich, zmierzamy wspinając się lekko pod górę na szczyt Sępiej Góry (780m n.p.m.), która wznosi się stromo nad Świeradowem-Zdrój.  

 Droga na Sępią Górę.

Na szczycie Sępiej Góry (niem Haumberg), znajduje się strefa wypoczynkowa (drewniana wiata turystyczna) oraz zbudowane z granitognejsu z dużą zawartością kwarcu skały o nazwie Biały Kamień.   

 Sępia Góra.

Z Białego Kamienia (niem. Grosse Geierstein), podziwiamy panoramę Gór Izerskich, Karkonoszy i Gór Łużyckich.

 Biały Kamień.

Na Sępiej Górze znajdują się również inne skałki: Baryłka oraz Sępik (niem Grafin Sophien Stein) i Świętojanki (niem Graf Johanes Felsen), które to etymologicznie swoimi niemieckimi nazwami odnosiły się bezpośrednio do właścicieli tego terenu hrabiego Johannesa i hrabiny Sophi Schaffgotschów.  

 Biały Kamień.

Ciekawostką Sępiej Góry, są też narosłe legendy i mity, również i te związane z okresem II wojny światowej, kiedy to praktycznie na terenie Dolnego Śląska, wszędzie rzekomo miały być chowane skrzynie z rozmaitymi dokumentami i skarbami.- Jedna z takich opowieści dotyczy tzw. zeznań Michała Skibickiego, który to miał w 1941r., jako więzień pod nadzorem Niemców pracować w rejonie Sępiej Góry, przy ukrywaniu ok. 150 skrzyń. 

 Góry Izerskie Grzbiet Kamienicki i Wysoki - Sępia Góra w lewej części bliżej środka.

 

Rzekomy świadek zbiegł z terenu prac i po latach w roku 1970, złożył zeznania, które wyzwoliły lawinę dociekań, wizje lokalną i poszukiwania zapaleńców z pod znaku „bursztynowej komnaty” i „złotego pociągu”, na których to tematach można budować przez dziesięciolecia mity i następnie pisać popularne książki. Dziś wiemy, że historia z Sępiej Góry jest konfabulacją, w która to, co jakiś czas wierzą i dają się wmanewrować kolejne pokolenia eksploratorów.   

/Jan Wieczorek/

Foto Jan Wieczorek i zdjęcia archiwalne z Internetu. 

W ramach działalności Dzikich Sudetów proponujemy Państwu uczestnictwo w szeregu atrakcyjnych eksploracjach i wyprawach turystycznych prowadzonych przez kulturoznawcę i eksploratora sudeckiego Jana Wieczorka, który pokaże Państwu miejsca ze wszech miar interesujące, jak i też dzikie i tajemnicze, a bywa, że całkiem świeżo odkryte... 

DZIKIE SUDETY

e-mail: d.sudety@gmail.com