Karkonosze - Wołowa Góra - Dzik

 Karkonosz z Małej Upy.

        Położona pomiędzy Kowarskim, a Lasockim Grzbietem, Przełęcz Okraj w większości turystów kojarzy się z przejściem granicznym z Republiką Czeską i położoną tu pięknie miejscowością Malá Úpa, która, to miejscowość w okresie zimowym staje się jednym z wielu popularnych ośrodków narciarskich Karkonoszy. 

W okresie letnim i urlopowym Przełęcz Okraj (1046m n.p.m.) z racji tego, że znajduje się tu również i po polskiej stronie możliwość zakwaterowania zarówno w schronisku turystycznym, jak i nowo powstałym pensjonacie turystycznym, jest wybierana na bazę wyjściową wycieczek po wschodnich Karkonoszach. Trzeba powiedzieć, że przybywający, w te miejsce turysta jest ulokowany tu bezpośrednio w górach, co daje ludziom przybywającym z Polski wytchnienie, nie ma tu, bowiem nadmiernego zgiełku i tego, z czym wiąże się przebywanie w znanych karkonoskich kurortach.

Malá Úpa w tle na drugim planie granica z Polską.

 Schronisko PTTK na Przełęczy Okraj.

Z Okraju, można poznawać czeskie i polskie Karkonosze, udać się spacerem na Łysocinę (1188m n.p.m.), z której, to góry obserwuje się piękne wschody słońca i panoramę dużej części Sudetów, o czym można przeczytać w artykule pt.: „Karkonosze Białe Skały i Łysocina”

 Wołowa Góra widok z Przełęczy Kowarskiej.

Dla turystów dociekliwych proponuje też odbycie spacerowej wycieczki z Przełęczy Okraj na incydentalnie odwiedzaną i pozostającą poza szlakami turystycznymi Wołową Górę (1033m n.p.m.), która z racji tego, że położona jest nieco na uboczu, podobnie jak Sucha Góra (1113 m n.p.m.), nad Przesieką, pozostaje oazą karkonoskiego spokoju.

 Dojście na Wołową Górę.

 Tabaczana Ścieżka.

Dojście od Przełęczy Okraj na Wołową Górę, jest w początkowej fazie bardzo dogodne. Najpierw wspinamy się łagodnie zielonym szlakiem turystycznym, biegnącym stąd w kierunku Budnik, pod górę, trawersując szczyt Czoła (1266m n.p.m.); idziemy leśną ścieżką z której niekiedy odsłaniają się nam widoki na Góry Wałbrzyskie, Góry Krucze i Rudawy Janowickie,  po ok. 2,5 km. pojawia się nam rozdroże dróg, skąd w prawo od tzw. Tabacznej Ścieżki (nazwa wiąże się z procederem szmuglowania tytoniu przez granice prusko-austriacką w 1-poł XIXw.), którą poprowadzony jest zielony szlak turystyczny do Budnik, odchodzi w prawo na północ drogą (narciarska trasa biegowa) w kierunku Białego Źródła, odległego stąd o ok. 2,5km.

 Odejście od Tabaczanej Ścieżki.

- Drogą tą podążamy zaledwie ok. 10 minut, tj. dochodzimy nią do rejonu przełęczy pomiędzy Wołową Górą, a Czołem (miejsce, to wiąże się z ciekawą historią związaną z geologią tego terenu).  Dalej od przełęczy odbijamy (od drogi prowadzącej w dół), w leśną drogę w lewo i lekko wspinając się do góry, gdzie osiągamy już kopulasty szczyt Wołowej Góry.

 Wołowa Góra  widok z Tabaczanej Ścieżki.

Na samej Wołowej Górze  (niem. Oschenberg), znajduje się kilka ciekawych elementów: mamy tutaj  drewnianą ambonę (wejście problematyczne), mini gołoborze – Dzik, oraz pas startowy dla paralotniarzy.

 Wołowa Góra ambona na szczycie.

W czasie ładnej pogody z kilku miejsc na Wołowej Górze możemy podziwiać piękną panoramę Karkonoszy, widać stąd Kowarski Grzbiet, Czarną Kopę, Śnieżkę, a na dalszym planie Śmielec, Wielki Szyszak i Szrenicę, przy czym jest, to widok z tzw. flanki wysuniętej, inny niż zazwyczaj, gdyż Wołowa Góra odchodzi na pn. od Kowarskiego Grzbietu.

Wołowa Góra widok na Śnieżkę i położony poniżej Dom Śląski.

Z Wołowej Góry widać ponadto: Góry Izerskie, Kotlinę Jeleniogórską oraz Rudawy Janowickie, jak i też miasto Karpacz i Kowary.

 Widok z Wołowej Góry na Karpacz Karkonosze i Góry Izerskie.

 Wołowa Góra - Dzik.

Pod względem geomorfologicznym najciekawszym miejscem na Wołowej Górze, jest znajdujące się blisko kulminacji szczytowej (lekko po zachodniej stronie) skalne rumowisko Dzik.

Dzik (niem. Das wilde Schwein), jest niewielkim i dziś zarastającym granitognejsowym urwiskiem, które zbudowane jest z rozmaitej wielkości bloków skalnych. Jest, to miejsce godne polecenia, ponieważ posiada swój specyficzny urok, panuje tutaj cisza, a ze skalnych bloków porośniętych ciekawymi porostami, wciąż obserwujemy panoramę Karkonoszy z najwyższą Śnieżką (1603m n.p.m.).

Wołowa Góra - Dzik.

Drugi z punktów widokowych na Wołowej Górze, znajduje się na stoku pn. opadającym w kierunku miasta Kowary. Oglądamy tutaj pas startowy dla paralotniarzy, dla których Wołowa Góra była niegdyś hitem pozwalającym na osiąganie znacznych przewyższeń. Panujące tu warunki pozwalają, na złapanie nad Karkonoszami tzw. komina powietrza, którym jak windą w górę paralotniarz jest wynoszony na znaczne wysokości, co pozwala mu na osiągniecie rekordów pod względem zarówno odległości szybowania, jak i uzysku wysokości. 

 Wołowa Góra pas startowy dla paralotniarzy.

 Dawne rowy poszukiwawcze.

Kolejnym związanym z Wołową Górą ciekawym miejscem, jest znajdująca się pod nią wspomniana już przełęcz. - Generalnie rejon Wołowej Góry, już od XVIIw, był obszarem poszukiwań górniczych, poszukiwano tutaj rud żelaza, a po wojnie także i rud uranu. Wołowa Góra zbudowana jest, bowiem ze skał metamorficznych: granitognejsów, gnejsów oczkowych i łupków mikowych. Jedną z odmian tutejszej skały jest tzw. gnejs skaleniowy, nazywany z racji podobieństwa „leukogranitem”. To właśnie w tych skałach dzieje się najwięcej, pojawią się tu znane i mniej znane minerały.

 Wołowa Góra skały porośnięte wzorcem geograficznym.

Branneryt z Wołowej Góry.

Niepozorna przełęcz, o czym zazwyczaj turyści nie wiedzą, jest miejscem występowania mineralizacji o składzie wyjątkowym w skali Polski, występuje tutaj, bowiem, rzadko spotykany tlenek uranu i toru – branneryt. 

 Autunit jeden z najbardziej niebezpiecznych minerałów promieniotwórczych.

– Turyści powinni powstrzymać się w rejonie Wołowej Góry i Kowar od zbioru nawet zwyczajnych kamieni, gdyż może się okazać, że zabierają w postaci pamiątki ze sobą coś, co wywoła chorobę nowotworową. Minerały promieniotwórcze mają niekiedy atrakcyjny dla oka żółty kolor, co może nas niejako skusić do zabrania takiego kamienia ze sobą, a już najgorsze dania go do zabawy dzieciom.  

Widok na Śnieżkę z Wołowej Góry.

 Wołowa Góra.

Wołowa Góra a zwłaszcza stoki ją okalające, w wielu miejscach posiada walory dzikiego uroczyska, co przekłada się na to, że tereny tutejsze są matecznikiem dla dzikich zwierząt w tym licznej populacji jeleni szlachetnych.

 - W orientacji powrotnej z Wołowej Góry możemy się udać, do Kowar, Krzaczyny lub przez Budniki do Karpacza.   

   /Jan Wieczorek/

Foto: Jan Wieczorek i zdjęcia z Internetu. 

Bibliografia: M.Staffa - Słownik geografii turystycznej Sudetów (T.3), P.Gut - "Niezwykłe minerały z Wołowej Góry", w Otoczak, kwartalnik kolekcjonerów minerałów i skamieniałości nr 29 (1989r.) .

W ramach działalności Dzikich Sudetów proponujemy Państwu uczestnictwo w szeregu atrakcyjnych eksploracjach i wyprawach turystycznych prowadzonych przez kulturoznawcę i eksploratora sudeckiego Jana Wieczorka, który pokaże Państwu miejsca ze wszech miar interesujące, jak i też dzikie i tajemnicze, a bywa, że całkiem świeżo odkryte... 

DZIKIE SUDETY

e-mail: d.sudety@gmail.com