Góry Izerskie - Kamienica i jaskinie w Rysiankach

 Orzechówka.

      Góry Izerskie pod względem ruchu turystycznego dzielą się na partie, w których nasila się turystyka komercyjna oraz na miejsca, w których raczej nigdy się ona nie rozwinie, czego przykładem jest znajdujący się w całości w Polsce, w pn.-wsch. części Gór Izerskich - Grzbiet Kamienicki.

W obrębie Grzbietu Kamienickiego, można zaplanować kilka interesujących wycieczek, podczas których, można zobaczyć mniej znane miejsca, do których turyści nie docierają z powodu powielania reguły zawierającej się w sentencji: „ idź tam gdzie wszyscy i rób, to, co wszyscy”...

 Kamienica (974m n.p.m.).

Najbardziej dogodnym punktem wypadowym w rejon Kamienickiego Grzbietu (niem. Zacken Kamm) jest Rozdroże Izerskie (767m n.p.m.), z którego proponuje odbyć wycieczkę na najwyższy szczyt tej części Gór Izerskich, jakim jest Kamienica (niem. Kemnitzberg - 974m n.p.m.).

 Szczyt Kamienicy z polanami widokowymi na Pogórze Izerskie.

  Autostrada sudecka w Izerach.

Położone w połowie drogi pomiędzy Świeradowem-Zdrój, a Szklarską Porębą Rozdroże Izerskie (767m n.p.m.), przez, które przebiega droga wojewódzka nr 44., stanowi także węzeł dróg i szlaków turystycznych, z którego możemy poznawać walory zarówno grzbietu Wysokiego, jak i Kamienickiego.

Dawny budynek schroniska Ludwigsbaude przed rozbiórką.

W okresie niemieckim na Rozdrożu Izerskim funkcjonowało schronisko Ludwigsbaude, będące ważnym czynnikiem propagowania turystyki w tej części Gór Izerskich. Po wojnie z racji braku konceptu i "przekleństwa" - dużej kubatury budynku, dawne schronisko było: chatą leśną, prewentorium gruźliczym dla dzieci i hotelem robotniczym dla drwali; ostatecznie  w 2013r. uporano się z tym budynkiem  rozbierając go doszczętnie.

Dawny budynek schroniska Ludwigsbaude przed rozbiórką.

 Rozdroże Izerskie rosocha.

Obecnie na Rozdrożu Izerskim oglądamy nieuporządkowany do końca teren i dwa place parkingowe, przy których można zostawić samochód. Turyści najczęściej przesiadają się tu na rowery, lub idą stąd pieszo na Zwalisko i Halę Izerską. Natomiast zdecydowanie już mniejsza ilość osób obiera odwrotny kierunek i udaje się stąd szlakiem niebieskim lub żółtym w rozległe partie Grzbietu Kamienickiego.

 Grzbiet Kamienicki lata 80-te.

Pod względem przyrodniczym Góry Izerskie, są przykładem tego, jak zdewastowany niegdyś w wyniku katastrofy ekologicznej teren, odrodził się na nowo, stając się tym samym ważną ostoją dla rzadkich gatunków roślin i zwierząt.  Grzbiet Kamienicki jeszcze 30-lat temu w wyniku m.in. kwaśnych deszczów pozbawiony był lasu, wędrując wówczas po tych górach oglądało się: kikuty martwych drzew i pseudopołoniny, z których rozpościerały się otwarte widoki na Góry Izerskie, Łużyckie, Karkonosze i Pogórze Kaczawskie i Izerskie.  

 Stóg Izerski i Sępia Góra nad Świeradowem-Zdrój.

 Droga znaki niebieskie i żólte.

Naszą wycieczkę (spacer) z Rozdroża Izerskiego, w kierunku Kamienicy rozpoczynamy od podejścia szlakiem niebieskim, prowadzącym stąd w kierunku Sępiej Góry (828m n.p.m.). - Podchodząc asfaltem dochodzimy do miejsca, gdzie szlak niebieski odbija w lewo, od drogi asfaltowej, w kierunku Płókowego Mostku. 

 Niebieski szlak turystyczny.

Pierwszą atrakcją, do jakiej możemy dotrzeć, w pobliżu, są mało znane i rzadko odwiedzane skałki, znajdujące się na zach. zboczu Kamienicy, położone na wysokości ok. (880m n.p.m.) zwane Rysiankami.

 Rysianki.

Dojście do Rysianek, możliwe jest jedynie przy pomocy mapy (obecnie las zarósł na tyle, iż skutecznie przysłania z poziomu niebieskiego szlaku tę atrakcję Kamienickiego Grzbietu).

 

 Rysianki w tle masyw Zielonej Kopy.

 

 Rejon Kamienicy.

Dlatego też, wygodniej jest od rozgałęzienia tj., miejsca, gdzie szlak niebieski odbija w lewo, od drogi asfaltowej, w kierunku Płókowego Mostku, podejść dalej asfaltem do góry, gdzie napotkamy, dochodzący z prawej strony szlak żółty, z którym wspólnie przez kilkaset metrów dojdziemy do poziomu i skrzyżowania, z odchodzącą w lewo leśną drogą (obecnie nieco zdewastowaną przez prace wycinkowe), która zaprowadzi nas łagodniej od góry w rejon Rysianek.

 Rysianki.

Rysianki (niem.Katzensteine), zbudowane są ze skał granitognejsowych, jednak nie są to formy, które można w całości określić, jako miano scalonej jednolicie formacji skalnej. 

Rysianki.

Jedynie w górnej ("szczytowej części") oglądamy kilkumetrowej wysokości skałki, natomiast tuż pod nimi znajduje się ogromne blokowisko, przemieniające się poniżej w rozległe gołoborze.    

 Rysianki bloki skalne i gołoborze.

W kontekście geomorfologicznym Rysianki, są jedną z najciekawszych atrakcji Grzbietu Kamienickiego i góry Kamienica.

Rysianki.

 Ryś.

Oglądamy tutaj potężne bloki skalne, które w wyniku erozji mrozowej i sił grawitacji stokowej ponasuwały się na siebie, tworząc dzikie uroczysko z dużą ilością małych schronisk podskalnych, które jak wskazuje nazwa skałek, stanowiły dawny matecznik dla rysia (Lynx lynx). -  Obszar Rysianek, jest bardzo trudny do eksploracji, łatwo tu o wypadek, człowiek może nawet  wpaść w całości do skalnej groty lub szczeliny! 

 Rysianki i schronisko podskalne - Rysi Korytarz.

Podczas eksploracji (badania terenowe - Jan Wieczorek) tego terenu największe próżnie skalne, powstałe pod blokami, zostały pomierzone taśmą i określone, jako jaskinie i schroniska skalne (szczelinowe i blokowo-gruzowe). 

 

 Rysianki - Jaskinia Pod Rysią Łapą widok z salki.

Dwa największe obiekty, to: Jaskinia Pod Rysią Łapą (49,5m dł., pomiar taśmą – Jan Wieczorek).

 Rysianki - Jaskinia Pod Rysią Łapą.

I Schronisko Rysi Korytarz (9m,60cm dł., pomiar taśmą – Jan Wieczorek); oba możliwe są do obejrzenia przez osoby sprawne i rozważnie pokonujące przestrzenie pomiędzy skalnymi blokami.

Rysianki i schronisko podskalne - Rysi Korytarz. 

Dla pozostałych osób wizyta na Rysiankach, dostarczy wrażeń wizualnych, gdyż z partii szczytowej skałek i z gołoborza rozpościera się piękny widok na Wysoki Grzbiet Gór Izerskich.

 Widok z Rysianek w kierunku Karkonoszy.

 Droga do i z Rysianek.

Widać stąd: Stóg Izerski, Wysoką Kopę, Izerskie Garby, Wysoki Kamień i znajdujące się dalej Karkonosze.  

 Kamienica.

Po obejrzeniu Rysianek, udajemy się na powrót, tą samą drogą do skrzyżowania z żółtym szlakiem, aby przetrawersować nim w pierwszej części stoki Kamienicy, aż do miejsca, w którym droga asfaltowa łączy się ze schodzącą ze szczytu Kamienicy, zarastającą młodym lasem drogą, którą pniemy się na rozległy wierzchołek tej góry. 

 

 Rozległy wierzchołek Kamienicy.

Kamienica - od góry tej nazwę swą przybrał Grzbiet Kamienicki, obecnie porośnięta jest młodym lasem, przy czym na jej wierzchołku znajdują się miejscami rozległe polany (karczowiska), z których wygodnie można podziwiać piękne panoramy Sudetów Zachodnich.   

 Widok z Kamienicy w kierunku Gór Kaczawskich.

 Kamienica.

 Kamienica.

Na szczycie Kamienicy, oglądamy jagodziska i spłaszczoną kopułę, zbudowaną z granitogejsów oraz wystające na powierzchni małe bloki skalne. Z rzadkich ptaków obserwujemy tu krzyżodzioby świerkowe i orzechówki. Opcjonalnie można spotkać i inne zwierzęta występujące od niedawna w Górach Izerskich np. Rysia, a kto wie może i nawet niedźwiedzia (pojawienie się w Izerach rodziny niedźwiedzi brunatnych patrz link: sprawa z Proszówki). 

- W orientacji powrotnej do Rozdroża Izerskiego docieramy drogami dookoła góry lub  żółtym szlakiem. 

/Jan Wieczorek/

Foto: Jan Wieczorek, Ryszard  Wieczorek, internet.

W ramach działalności Dzikich Sudetów proponujemy Państwu uczestnictwo w szeregu atrakcyjnych eksploracjach i wyprawach turystycznych prowadzonych przez kulturoznawcę i eksploratora sudeckiego Jana Wieczorka, który pokaże Państwu miejsca ze wszech miar interesujące, jak i też dzikie i tajemnicze, a bywa, że całkiem świeżo odkryte... 

DZIKIE SUDETY

e-mail: d.sudety@gmail.com