Okole - Mszak i Sołtysie Skały.

 Okole Mszaki.

      Jednym z najciekawszych szczytów Gór Kaczawskich i zarazem najwyższym wzniesieniem Grzbietu Północnego jest położone w pobliżu wsi Lubiechowa Okole (Hogolie - 714m n.p.m.).- Turyści znają bardzo dobrze ten rejon Sudetów, z odbytych wycieczek, jak i też z licznych opisów znajdujących się w przewodnikach czy tematycznych miesięcznikach reklamujących walory polskich gór i Sudetów.

 Okole ze stoków Ogiera.

Okole słynie głównie z pięknej panoramy roztaczającej się z punktu widokowego, który znajduje się na szczytowych skałkach nazywanych w okresie niemieckim Adlersteine, natomiast inne walory tej góry, a raczej kilku wierzchołków zaliczanych do tzw. „Masywu Okola”: Pańska Wysoczka (658m n.p.m.) i Sołtysie Skały, są pomijane. 

 Widok z Okola na Łysą Górę.

 Sołtysie Skały.

Okole wraz z sąsiadującymi wierzchołkami, zbudowane jest w części grzbietowej ze skał metamorficznych, czyli staropeleozoicznych łupków zieleńcowych, które odsłaniając się, tworzą na powierzchni również wychodnie skalne w postaci głównie skalnych ambon, przylegających jedną stroną do stoku, a urywających się ścianami, z lewa i prawa oraz części przeciwległej. 

 Skały zieleńcowe na Okolu.

 Okole Adlersteine.

W Górach Kaczawskich zieleńce i łupki zieleńcowe, to skały nader często występujące; kulminacje Maślaka, Okole (Sołtysie Skały, Mszak), Skalisko koło Chrośnicy, czy skałki w Górach Ołowianych. Zieleńce i łupki zieleńcowe powstały w wyniku płytkiego metamorfizmu (przeobrażenia facji zieleńcowej, bazaltów i pokrewnych im skał wylewnych oraz tufów), w warunkach niskiego ciśnienia i temperatury, jako produkty wulkanizmu podmorskiego – wylewy law diabazowych), a więc to, co możemy zobaczyć na Okolu i szczytach przyległych ściśle wiąże się z wcześniejszym wulkanizmem podmorskim, czego dowodem jest stanowisko gemorofologiczne na szczycie Świerki (561m.n.p.m.) w postaci skałek (law puklistych - poduszkowych) określanych, jako Leśna Ambona. 

 Okole  i Świerki widok ze stoków Barańca.

 Tablica informacyjna.

Wycieczkę turystyczno-geologiczną z wątkami sportowymi proponuje rozpocząć w rejonie Przełęczy Chrośnickiej - Chrośnickie Rozdroże – (538 m. n.p.m.), przez które prowadzi niebieski szlak turystyczny z Przełęczy Widok (582m n.p.m.) na Okole. Mimo, tego, że trasa nie jest długa, należy zabrać ze sobą mapę Gór Kaczawskich, ponieważ z racji występowania szeregu skał, teren jest tu dość zawiły.

 Trawers Okola i Pańskiej Wysoczki w tle panorama Maślaka i Skopca.

Od Przełęczy Chrośnickiej, już na starcie po ok. 300m schodzimy w lewo ze szlaku niebieskiego i udajemy się leśną drogą lekko pod górę, trawersując zbocze Pańskiej Wysoczki. 

 Grzbiet opadający od Okola do Pańskiej Wysoczki.

 Sójka.

W kolejnej fazie drogi docieramy do skraju lasu (po prawej  las, po lewej łąki i pola), by dalej iść do połączenia z żółtym szlakiem turystycznym drogą, z której rozpościerają się ciekawe widoki na Łysą Górę (707m n.p.m.) i położoną pod Chrośnickimi Kopami wieś Chrośnica. - Należy wziąć ze sobą lornetkę, obszar obfituje w dziką zwierzynę: jelenie, dziki i sarny.   

Okole skałki przy drodze rejon Mszaka.

Po połączeniu z żółtym szlakiem ponownie podchodzimy w górę, następnie skręcamy w prawo, do prowadzącego wyżej niebieskiego szlaku E3, gdzie napotykamy stojące przy drodze skałki zbudowane z łupków zieleńcowych, o charakterystycznej barwie ciemno-zielonkawej z odcieniem fioletowym.

 Okole skałki przy drodze rejon Mszaka.

Mszak dawne Mszaki (niem. Gürtelstein), jeszcze do 1945r. były pomnikiem przyrody i celem dawnych wycieczek, obecnie nie zawraca się na nie uwagi, mijając je w drodze na Okole czy Leśniaka (667m.n.p.m.). 
 

Okole skałki przy drodze rejon Mszaka.

 

Okole skałki przy drodze rejon Mszaka.

Z punktu widzenia geologicznego i geomorfologicznego, każda ze skałek położona na stoku i w partii szczytowej grzbietu ukazuje nam genezę natury tego miejsca. Mszaki, bo skałek jest wiele, a nie pojedyncza skala - Mszak, posiadają także ciekawe kształty, podkreślane przez ich łupliwą strukturę, przez co są wdzięcznym obiektem dla osób fotografujących naturę. 

 Okole skałki przy drodze rejon Mszaka.

Pewnym novum jest, że niektóre ze skalnych ambon mogą posłużyć, mimo występującej ogólnie kruszyny do treningu wspinaczkowego, zwanego bulderingiem.

 Okole buldering.

Zarówno na Mszakach, jak i położonych w pobliżu Sołtysich Skałach, można wspinać się bez użycia lin, w dość łatwej skali trudności i w przewieszeniu, co przekłada się na dobrą formę treningu przed trudniejszymi wyzwaniami.  

Okole Sołtysie Skały. 

Okole Sołtysie Skały. 

Od formacji Mszaki, poruszając się już na przełaj: od skałki do skałki dochodzimy do Sołtysich Skał (niem. Scholzenstein), które położone są na wysokości (695m n.p.m.).

Okole Sołtysie Skały. 

Okole Sołtysie Skały. 

Skały te tworzą nieregularny i silnie zerodowany masyw o wysokości kilku metrów, który należy koniecznie zobaczyć z racji ciekawych kształtów i przystawek wspinaczkowych. Osoby uprawiające ten sport, mogą tutaj w błogiej ciszy zaznać aktywnego kontaktu z przyrodą, tj.: z dala od cywilizacji i rywalizacji z drugim człowiekiem oraz przeliczania wszystkiego, łącznie z własną aktywnością  na skale trudności.   

 Okole okapik.

Należy jednak zachować szczególną uwagę, gdyż teoretycznie w każdej chwili można, mimo nadmiaru sił odpaść od łupliwej skały i wpaść w rumosz skalny, w którym łatwo można np. złamać nogę lub dotkliwie się zranić.     

Okole skałki zieleńcowe.

Małych skałek (bulderów), jest tu oczywiście więcej (kliknij i zobacz film), pojawiają się również wywieszone okapy, które pod względem trudności są oczywiście bardziej wymagające.    

Okole okapik.

Klasyczny turysta od Sołtysich Skał powinien powędrować w kierunku skałek szczytowych na Okolu Adlersteine.

Okole skały szczytowe Adlersteine.

 Widok z Okola w kierunku Połomu.

Okole skały Adlersteine.

Niestety w dzisiejszych czasach nie ma już tu schronu turystycznego Wilhelhutte oraz drewnianej wieży, z której można było podziwiać jedną z piękniejszych panoram w Sudetach. Jednak nie trzeba narzekać, bo ciekawe skały, na które wspinacz może się wspiąć, a turysta może z nich podziwiać panoramę wciąż nadają status temu pięknemu i wciąż dzikiemu miejscu.  

/Jan Wieczorek/

Foto: Jan Wieczorek, Krzysztof  Wrona 

Bibliografia: Marek Staffa - "Słownik geografii turystycznej Sudetów (6).

W ramach działalności Dzikich Sudetów proponujemy Państwu uczestnictwo w szeregu atrakcyjnych eksploracjach i wyprawach turystycznych prowadzonych przez kulturoznawcę i eksploratora sudeckiego Jana Wieczorka, który pokaże Państwu miejsca ze wszech miar interesujące, jak i też dzikie i tajemnicze, a bywa, że całkiem świeżo odkryte... 

DZIKIE SUDETY

e-mail: d.sudety@gmail.com