czwartek, 11 czerwca 2015

Bílé kameny - Lužické hory


Bílé kameny.

                Góry Łużyckie (cz. Lužické hory), są w Sudetach najbardziej na zachód wysuniętą jednostką górska, ciągnącą się na przestrzeni około 30 km, od Jitravskiego sedla, gdzie stykają się z Ještědským hřbetem do styku z Czeskosaską Szwajcarią, czyli z Rudawami należącymi podobnie jak Sudety do Masywu Czeskiego. Znakomita większość poszczególnych grzbietów Gór Łużyckich znajduje się na terenie Republiki Czeskiej i tylko jedno pasmo Zittauer Gebirge (Góry Żytawskie) leży na terenie Niemiec.

Bílé kameny.
Z Polski najlepiej dotrzeć w czeskie Góry Łużyckie, będące od 1976r parkiem krajobrazowym CHKO „Lužické hory”, kierując się z Bogatyni na Hrádek nad Nisou, skąd na wstępie możemy udać się własnym środkiem komunikacji na parking do wsi Jítrava, w pobliżu, którego znajduje się pomnik przyrody „Bílé kameny” – Białe Kamienie.

Ještědsky hřbet ze szczytem Velky Vapenny (790m n.p.m.).
 
 Rosocha.
Naszą wycieczkę, a raczej spacer rozpoczynamy od stacji benzynowej położonej tuż przy ruchliwej drodze nr 13 /Liberec – Decin/, gdzie po przejściu zebry, po drugiej stronie drogi napotykamy rosochę (szlakowskaz), od której do rezerwatu mamy około 750 metrów.

Dojście w kierunku widocznych dobrze przy ścianie lasu skał prowadzi otwartym terenem, z którego możemy podziwiać zarówno widoki na Góry Łużyckie szczyt Wysokiej (545m n.p.m.) jak i też na Ještědsky hřbet ze szczytem Velky Vapenny (790m n.p.m.).

Bílé kameny.
Bílé kameny.
Rezerwat geologiczny „Bílé kameny” – Białe Kamienie (niem. Elefantensteine), to piękne zgrupowanie piaskowców stanowiących odosobniona samotna grupę słynącą z lśniącego bielą koloru skały i fantazyjnych kształtów piaskowca niekiedy nazywanymi zastępczo na zasadzie gry skojarzeń „Skałami Słoni” (zaokrąglone kształty przypominające masywne plecy pochylonych słoni).

Turysta podziwia na Białych Kamieniach jak w wyniku wietrzenia mniej odpornych warstw piaskowca ciosowego, ukształtowały się owalne lśniąco białe formy baszt, pomiędzy którymi znajdują się bramy, tunele skalne, wąwoziki i malutkie jaskinie.

Bílé kameny.

Bílé kameny.
Zbliżając się do tablic edukacyjnych ustawionych przy utworzonym w 1955r. rezerwacie „Bílé kameny” (o powierzchni 0,661 ha) zauważamy, iż formacja ta oprócz swej rozłożystości posiada również znaczną ekspozycję sięgającą niekiedy do 20 metrów wysokości. Znajdujący się tu szlak turystyczny oraz ścieżka edukacyjna pozwala na obejrzenie tego cuda przyrody ze wszystkich stron.

Bílé kameny.

Bílé kameny.
Przyglądając się bliżej fakturze górnokredowego piaskowca zauważamy jego cechy, to jest: kątowe ukośnie wyżłobione w trzeciorzędzie warstwy nachylone ukośnie z powodu ruchów tektonicznych w obrębie uskoku łużyckiego oraz formy erozji skały podlegającej stopniowemu szlifowaniu i poszerzaniu pęknięć, co szczególnie pięknie widoczne jest zarówno od dołu jak i w partiach szczytowych formacji. 

Bílé kameny.

Bílé kameny.
Bílé kameny.
Na Białych Kamieniach obserwujemy subtelne różnicę budowy piaskowca wynikające z mniejszej lub większej domieszki kaolinitu, który nadaje „Słoniowym Kamieniom” charakterystycznej śnieżnobiałej jasnej barwy. W warstwach niższych gdzie występuje mniej minerałów (kaolinitu) oglądamy warstwowanie skał, natomiast w partiach szczytowych skały są owalnie zaokrąglone przez czynniki atmosferyczne, co nadaje im specyficznego uroku.

Bílé kameny.
Wspinaczka na Białych Kamieniach jest zakazana, natomiast turyści zdobywają skałkę, o czym świadczą znajdujące się w piaskowcu stopnie chyba na wpół „legalnie”, aby móc podziwiać roztaczający się z góry przepiękny widok.

 
Bílé kameny.


Bílé kameny.
W orientacji powrotnej turyści mogą powrócić do miejsca parkingowego lub też powędrować od skałek dalej przez, Vysoką (545m n.p.m.), Ostry Vrch (507m n.p.m.) do Horniego sedla, w pobliżu tej przełęczy ujrzeć kolejne formacje piaskowcowe nadające się już do uprawiania wspinaczki (Horni skaly, Krkavci skaly) i na koniec wrócić do Jitravy leśno-polną nieznakowaną drogą u podnóża Ostrego Vrchu i Vysokiej, ta opcja wycieczki zajmie wówczas kilka godzin.  

 /Jan Wieczorek/
Foto: Jan Wieczorek



W ramach działalności Dzikich Sudetów proponujemy Państwu uczestnictwo w szeregu atrakcyjnych eksploracjach i wyprawach turystycznych prowadzonych przez kulturoznawcę i eksploratora sudeckiego Jana Wieczorka, który pokaże Państwu miejsca ze wszech miar interesujące, jak i też dzikie i tajemnicze, a bywa, że całkiem świeżo odkryte... 
DZIKIE SUDETY


1 komentarz: